ΟΤΑΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ...
31 Οκτωβρίου 2017.Στις 8.30π.μ, βρισκόμαστε ήδη στο λεωφορείο για το Μουζάκι. Αναρωτιόμαστε όλοι..., αν θα είναι κάτι διαφορετικό..., κάτι πέρα από τα συνηθισμένα, του ωρολογίου προγράμματος.

Μας υποδέχονται οι άνθρωποι του Κ.Π.Ε Μουζακίου: ο Κώστας, η Χαρούλα, ο Αντώνης, η Γεωργία, η Στέλλα. Μετά από μιά ωριαία ενημέρωση για το τι θα γίνει στο πεδίο, μας προσφέρεται ένα νόστιμο σάντουιτς, ζυμώνουμε, μια πίττα χωρίς φύλλο, τεμπελόπιτα, την αφήνουμε στον φούρνο με την επίβλεψη των μαγειρισσών της Μαθητικής Εστίας και ξεκινάμε...
Χωρισμένοι σε 2 ομάδες, περπατάμε σε διαφορετικό τοπίο:
Η μια ομάδα σε λιβάδι με χλόη και χόρτα: χόρτα βρώσιμα,χόρτα θεραπευτικά, χόρτα- διαολόχορτα (ανάμεσά τους και αυτό που <τιμώρησε > τον Σωκράτη στην αρχαία Αθήνα), αναγνωρίζοντάς τα και μαζεύοντας.
Η δεύτερη ομάδα σε μονοπάτι , συνειδητοποιώντας την έννοια του προσανατολισμού, στήνοντας αυτί σε ήχους του δάσους, αναγνωρίζοντας δέντρα και θάμνους , συγκρίνοντας φυσικό και αστικό περιβάλλον και παίζοντας παιχνίδια ξεχασμένα (κρυφτό).
Φωτογραφηθήκαμε για να παρατείνουμε την κάθε στιγμή και να συντηρήσουμε την μνήμη αυτής της σπουδαίας εμπειρίας.
Επιστρέφοντας, < δοκιμάσαμε> ,την άφυλλη πίτα (μια πίττα όπως ο πλαστός, αλλά με σιταρίσιο αλεύρι).
Ζήσαμε τα πράγματα που μάθαμε και νοιώθουμε πως θα τα κουβαλάμε όχι στο μυαλό αλλά στην καρδιά μας, γιατί μάθαμε με χαρά, παίζοντας...
Ευχαριστούμε τους ανθρώπους του Κ.Π.Ε και...θα τα ξαναπούμε!
Αναστασιάδης Βασίλης,
Κύρκου Φρόσω
Τρίχα Ελένη ( Αρχηγός...)
Μαθητές των τμημάτων Β2 και Β3, του 4ου Γυμνασίου Καρδίτσας.